System nawadniania ogrodu – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć

System nawadniania ogrodu – wszystko, co powinieneś o nim wiedzieć

Spis treści

Właściciele trawników, ogrodów warzywnych, sadów czy żywopłotów bardzo dobrze wiedzą, jak uciążliwe mogą być skutki suchego i upalnego lata. Ręczne podlewanie większych powierzchni konewką jest czasochłonne i męczące, co sprawia, że to rozwiązanie staje się niepraktyczne. System nawadniania ogrodu stanowi znacznie efektywniejszą alternatywę. Jak działa system nawadniania ogrodu? Co warto o nim wiedzieć?

Automatyczny system nawadniania – idealne rozwiązanie nie tylko do dużych ogrodów

Automatyczne nawadnianie ogrodu gwarantuje wiele korzyści. Redukuje czas potrzebny na pielęgnację roślin i umożliwia efektywne zarządzanie wodą, dostarczając ją bezpośrednio do roślin w odpowiednich ilościach. 

Programowanie systemu nawadniania na noc pozwala na oszczędność wody, ponieważ w nocy wilgoć nie paruje tak szybko, jak w ciągu dnia i skuteczniej nawilża glebę oraz dociera do korzeni roślin. Dodatkowo, nocą nie występuje problem z niskim ciśnieniem wody, który może pojawiać się w godzinach wieczornego szczytu, gdy większość osób decyduje się podlać swoje trawniki, rośliny i uprawy. 

Warto również wziąć pod uwagę inwestycję w system nawadniający wyposażony w sterownik oraz czujniki wilgotności lub deszczu. Taki system może obejmować zraszacze lub linie kroplujące, które będą dostosowane do indywidualnych potrzeb ogrodu i użytkowników.

automatyczny system nawadniania ogrodu

Jak zaprojektować system nawadniania ogrodu?

Przy planowaniu systemu nawadniania ogrodu warto najpierw ustalić, gdzie zostaną zamontowane zraszacze oraz jak zostaną rozmieszczone linie kroplujące lub węże. Można to zrobić za pomocą rysunku na kartce. Przed przystąpieniem do pracy, dobrze jest zaznajomić się z dostępną ofertą sprzętu i zapisać parametry urządzeń, które planuje się nabyć. Pomocne może okazać się skorzystanie z katalogu produktów firmy specjalizującej się w systemach nawadniających. Korzystając z cyrkla, należy określić zasięg działania poszczególnych zraszaczy i rozmieścić je tak, aby nawadniane obszary częściowo się pokrywały, co pozwoli uniknąć suchych miejsc w ogrodzie.

Kolejnym krokiem jest zaplanowanie rozłożenia nawodnienia. Zraszacze zapewniają optymalne nawodnienie tylko do 60% swojego deklarowanego zasięgu, ponieważ poza tą strefą ilość dostarczanej wody staje się niewystarczająca i zmienna, na przykład w wyniku wiatru. Dlatego zaleca się, aby odległość między zraszaczami nie przekraczała 60% ich nominalnej średnicy nawadniania. Aby dodatkowo zabezpieczyć się przed wpływem nieprzewidzianych warunków, takich jak wysokie temperatury, susza czy silny wiatr, najlepiej przyjąć odległość równą 50% tej średnicy.

Podczas projektowania systemu nawadniania ogrodu warto uwzględnić także, że w każdej jego części powinny znajdować się urządzenia jednego rodzaju, czyli zraszacze statyczne, ruchome, turbinowe, mikrozraszacze lub linie kroplujące. Dzięki temu podlewane są rośliny o podobnych wymaganiach, co zapewnia jednolity wydatek wody i czas pracy. Poszczególne sekcje systemu działają etapowo, nawadniając kolejne części ogrodu, a ich liczba zależy od wielkości ogrodu oraz dostępnego ciśnienia i wydatku wody. Im większy ogród, a ciśnienie i wydatek wody mniejsze, tym więcej sekcji będzie potrzebnych.

Jak wykonać instalację nawadniania zgodnie ze schematem?

Nawadnianie ogrodu warto podzielić na cztery sekcje, które mogą działać niezależnie. Przy planowaniu instalacji nawadniającej warto zadbać o to, aby droga, jaką musi pokonać woda od źródła do wylotu, była jak najkrótsza. Pozwoli to utrzymać odpowiednie ciśnienie na końcu przewodu. Działka powinna być podzielona na strefy, takie jak trawnik, rabaty z niskimi roślinami oraz obszary z drzewami i krzewami.

Trawniki najlepiej nawadniać za pomocą zraszaczy wynurzalnych, które umieszczone tuż pod ziemią są niemal niewidoczne, gdy nie pracują. W momencie podlewania zraszacz unosi się nad powierzchnię, a po zakończeniu opada i nie utrudnia koszenia. Do nawadniania rabat i nasadzeń najlepiej sprawdzą się linie kroplujące, mikrozraszacze oraz kroplowniki.

Zraszacze w ogrodzie powinny być ustawione według schematu:

  • zraszacze pracujące w sektorach — 90 stopni w narożnikach działki,
  • zraszacze pracujące w sektorach — 180 stopni wzdłuż boków działki,
  • pracujące w sektorach 270 stopni umieścić w narożnikach przy domu lub tarasie,
  • na pozostałej powierzchni — centralnie, zraszacze pracujące w sektorach 360 stopni.

zraszacz ogrodowy

Jakie zalety ma system nawadniania ogrodu? 

Zestaw do nawadniania trawnika i ogrodu można uruchomić, podłączając go do źródła wody. Choć można to robić ręcznie za każdym razem, wymaga to regularnej uwagi i poświęcania większej ilości czasu. 

Aby całkowicie zautomatyzować proces podlewania, warto wyposażyć system w sterownik nawadniania, który pozwala na ustawienie pory i długości podlewania, wybór dni tygodnia, w których system działa oraz na ustalenie kolejności nawadniania poszczególnych sekcji ogrodu. 

Dodatkowo, można zainstalować czujnik deszczowy, który zapobiega podlewaniu podczas opadów, oraz czujnik wilgotności, który monitoruje nawodnienie gleby i uruchamia system w zależności od jej stanu. Sygnały ze sterownika są przekazywane do zaworów elektromagnetycznych, które otwierają lub zamykają dopływ wody do odpowiednich części ogrodu.

Jak wybrać sterowanie nawadnianiem?

System nawadniania ogrodu jest kontrolowany przez programowalny sterownik, który pozwala na precyzyjne ustawienie czasu działania poszczególnych linii nawadniających. Sterownik zasilany jest prądem o napięciu 230 V, a podtrzymanie jego ustawień umożliwia dodatkowa bateria o napięciu 9 V. Sterownik należy zamontować wewnątrz pomieszczenia. Po zainstalowaniu całego systemu, konieczna jest regulacja wszystkich zraszaczy w zestawie do nawadniania ogrodu. Na koniec ustala się godziny i czas trwania pracy każdej sekcji nawadniania.

Zraszacze do systemu nawadniania trawnika

Zestaw nawadniania do samodzielnego montażu składa się ze zraszaczy oraz przewodów dostarczających wodę. Zraszacze wynurzalne, które są ukryte w obudowie zagłębionej w ziemi, unoszą się pod wpływem ciśnienia wody tylko podczas pracy, a gdy nie są aktywne, pozostają niemal niewidoczne. W miejscach z wyższą roślinnością można zastosować zraszacze niewynurzalne, montowane na sztywnych rurkach.

Zraszacze mogą generować stały strumień wody (statyczne) lub poruszać się, spryskując określony obszar (ruchome, turbinowe lub młoteczkowe). Kształt nawadnianego obszaru zależy od użytej dyszy, która może tworzyć koło, jego wycinek (od 25 do 360 stopni), lub prostokąt. Zasięg, kształt zraszania oraz rodzaj strumienia można łatwo regulować, wymieniając dysze. Rury z tworzywa sztucznego o przekroju od 1/2 do 1 cala, które tworzą system nawadniający, są układane na głębokości 20-40 cm.

System nawadniania kropelkowego

Kroplowniki, z których woda stopniowo wypływa bezpośrednio pod roślinę lub do korzeni, wymagają wody odżelazionej i przefiltrowanej z cząsteczek większych niż 75 µm. System ten działa pod ciśnieniem wody od 0,5 do 3,5 bara, więc często wymaga montażu reduktora ciśnienia. Kroplowniki powinny być umieszczone z boku, a nie pod spodem, aby uniknąć ich zatykania. Na rynku dostępne są węże z fabrycznie zamontowanymi kroplownikami wewnątrz rury co 30-50 cm, z których można samodzielnie zmontować linię nawadniającą.

Istnieją modele przeznaczone do układania na powierzchni ziemi oraz do zagłębiania w podłożu na głębokości od 3 do 20 cm. Należy jednak zachować ostrożność, aby nie uszkodzić instalacji podczas prac ogrodowych. Nowoczesne węże są odporne na chemikalia, zakwaszenie i są zabezpieczone przed wrastaniem korzeni do otworów kroplowników.

Do nawadniania dłuższych odcinków ogrodu zaleca się stosowanie linii kroplujących z kroplownikami wyposażonymi w mechanizm kompensacji ciśnienia. Na mniejszych powierzchniach można zastosować minilinię kroplującą, składającą się z cienkich i giętkich przewodów, w które w dowolnych miejscach, odpowiednio do lokalizacji roślin, wprowadza się pojedyncze emitery strumienia wody. Linię kroplującą najlepiej układać spiralnie lub falisto, zachowując odstęp między przewodami wynoszący 30-40 cm. Wyjątek stanowią długie i wąskie rabaty, gdzie zaleca się poprowadzenie kilku równoległych linii.

Wpisy, które mogą Cię zainteresować:

Autor: Mateusz Kaczmarek